|
|
 |
| |
Szlak żółty Wola Piotrowa-Kanasiówka| Kategoria: | pieszy | | Oznaczenie: | żółty |
|
Szlak znakowany kolorem żółtym
Wola Piotrowa (Bukowsko)-Wisłok Wielki-Kanasiówka
Żółty szlak, który ma swój początek w Woli Piotrowej, pozwala dotrzeć w ostępy pasma granicznego, z północnych obrzeży Beskidu Niskiego i Pogórza Bukowskiego. Został wyznakowany stosunkowo niedawno przez krośnieński oddział PTTK. Wiedzie przez widokowy grzbiet Tokarni, porastający jej południowe zbocza kompleks leśny, by za wsią Wisłok Wielki zagłębić się w piękne, rozległe, pełne dzikich zwierząt lasy pasma granicznego. W Wisłoku znajduje się drewniana cerkiew oraz wiele bardzo interesujących przydrożnych krzyży - pamiątki po Łemkowskich mieszkańcach tej wsi.
 Szlak zaczyna się na końcowym przystanku PKS w Woli Piotrowej. Od dawna nie przyjechał tu jednak żaden kursowy autobus. Do niedawna, najbliższy "czynny" przystanek znajdował się w odległym o 4 kilometry, będącym siedzibą gminy - Bukowsku, lecz dziś tu też nie dojeżdża już żaden autobus. Dopiero oddalona o siedem kilometrów na północ wieś Nowotaniec ma stałe połączenie autobusowe z Sanokiem (jeden kurs dziennie !). Kilka kursów dziennie natomiast obsługuje przystanek w odległych o 10 km od Woli Piotrowej, Wysoczanach. Te problemy komunikacyjne powodują, iż odcinek łączący Wolę z grzbietem Bukowicy, gdzie przebiega czerwony Główny Szlak Beskidzki jest bardzo rzadko uczęszczany przez turystów z plecakami.
Długość trasy oraz jej niewielka trudność pozwala na jej przejście w ciągu jednodniowej wycieczki lecz musimy pamiętać, że jej zakończenie znajduje się na granicy, pośród pozbawionego infrastruktury turystycznej pasma granicznego. Dlatego też, fragmenty żółtego szlaku granicznego są najczęściej wykorzystywane jako łącznik pomiędzy pasmem Bukowicy, doliną Wisłoka oraz pasmem granicznym.
 Jeżeli nie planujemy biwaku w lesie - tak zaplanujmy wycieczkę, by na Kanasiówce być na tyle wcześnie, aby móc bezpiecznie zejść w dolinę przed zmrokiem. Dodatkowym utrudnieniem może w niektórych miejscach fatalne oznakowanie szlaku, który z racji małej popularności wśród turystów, często prowadzi bardzo wątłą, mało przedeptaną ścieżką.
Noclegi możliwe są w kwaterach agroturystycznych w Bukowsku, Woli Piotrowej i Wisłoku. W artykuły spożywcze możemy zaopatrzyć się w Bukowsku, który jest wsią gminną i posiada kilka sklepów. Sklep w Woli Piotrowej jest czynny bardzo rzadko. Natomiast bardzo "beskidzki", czynny do późnego wieczoru sklep znajduje się w Wisłoku, możemy tu też liczyć na ciepłe danie barowe. Warto zatrzymać się tu na piwo lub dwa i porozmawiać z ludźmi (jednym z ulubionych tematów bywalców sklepu są poszukiwania pamiątek z czasów I-szej i II-giej wojny światowej co dla wielu mieszkańców Wisłoka jest stałym źródłem dochodu). Tu czas zatrzymał się w miejscu - coraz mniej miejsc o takim klimacie w Beskidzie...
 Opis szlaku rozpoczynamy w Bukowsku, które co prawda nie leży przy żółtym szlaku lecz jest dużą miejscowością (restauracja, bankomat, apteka, sklepy). Zgodnie ze staraniami gminy jest nadzieja, że już wkrótce będzie tu dojeżdżać autobus PKS co ułatwi dotarcie do punktu początkowego żółtego szlaku. Z centrum Bukowska wyruszamy drogą na południe. Mijamy ładną, zabytkową kapliczkę i po chwili zostawiamy za sobą ostatnie zabudowania wsi. Wędrując drogą pośród pofalowanego krajobrazu pogórza, na południu widoczny jest najbliższy cel naszej wędrówki, zalesiony wał pasma Bukowicy. Po około 20 minutach dochodzimy do skrzyżowania, główna droga odchodzi w lewo i prowadzi do Kulasznego i doliny Osławy, my natomiast skręcamy w prawo i po chwili jesteśmy w Woli Piotrowej. Wieś ta po wojnie podzieliła los wielu okolicznych łemkowskich wiosek, odżyła dwadzieścia lat później dzięki innym "przesiedleńcom", przybyłym tu w połowie lat sześćdziesiątych ze Śląska Cieszyńskiego - Polakom obrządku zielonoświątkowego (pierwsza rodzina osiedliła się tu w 1966 roku i pochodziła z Ustronia). Mijamy stojącą na niewielkim placyku wiatę dawnego przystanku PKS i MKS z Sanoka, swój początek ma tu szlak żółty. Po lewej na wzniesieniu cmentarz i miejsce po cerkwi. Idziemy w górę wsi, przechodzimy obok Domu Modlitwy i sklepu. Przy ostatnich zabudowaniach, na rozwidleniu skręcamy w prawo i niedawno wyasfaltowaną drogą pniemy się w górę, na pokryty polami i łąkami grzbiet. Rozciąga się stąd ładna panorama pokrytych mozaiką pól, łąk i zagajników wzgórz pogórza Bukowskiego, na wschodzie stoki Bieszczadów. Już łagodniej, rozjeżdżoną polną drogą bezleśnym grzbietem kontynuujemy podejście (w przypadku problemów z odnalezieniem szlaku należy trzymać się drogi grzbietowej). Po około 45 minutach od wyjścia ze wsi na rozwidleniu dróg, na grzbiecie spotykamy znaki czerwone.
 Główna droga skręca w prawo i prowadzi dalej grzbietem wraz z czerwonymi znakami Głównego Szlaku Beskidzkiego. Szlak żółty przekracza grzbiet i... do niedawna był to odcinek bardzo mylny, który nawet doświadczonym turystom sprawiał sporo kłopotów. Z drogi przecinającej grzbiet odchodziła niewyraźna ścieżka, której pośród wysokich traw odnalezienie wiosną i latem graniczyło z cudem. Ze względu na intensywną eksploatację, przebieg dróg w tym rejonie często się zmieniał, powstawały nowe drogi zwózkowe. Również znakarze nie ułatwiali turystom życia na tym odcinku.
To wszystko jednak ostanio uległo zmianie. Obecnie nie sposób już zgubić szlaku żółtego schodzącego z pasma Bukowicy. Po przekroczeniu grzbietu, nadal idziemy około 300 metrów drogą. Po dojściu do lasu zauważamy, po lewej stronie szlaban za którym zaczyna się szeroka na ponad 6 metrów, nowa droga schodząca z grzbietu w kierunku Wisłoka. To właśnie tą drogą prowadzi teraz żółty szlak do Wisłoka. Co ciekawe szczególnie dla osób korzystających z odbiorników GPS, szlak jest w pełni zgodny z mapami dostępnymi dla odbiorników GPS aczkolwiek dotychczasowy przebieg szlaku był inny. Zgubić się teraz pomiędzy Bukowicą a Wisłokiem nie sposób aczkolwiek odcinkowi temu brak jakiegokolwiek uroku, chyba, że kogoś zafascynuje piękny, bukowy las.
Utwardzona droga leśna niebawem sprowadzi nas na zarastającą Polanę Maszówka. Stąd dochodzimy do placu składowego drewna a z prawej strony dochodzi biegnąca stokami Bukowicy utwardzona droga z Surowicy. Przekraczamy mostek na potoku Maleniówka i łagodnie schodzimy w dół doliny. Po prawej mijamy kapliczkę z pięknym żeliwnym krzyżem, stojącą na miejscu cmentarza cholerycznego gdzie chowano zmarłych na epidemię cholery z 1831 roku.
 Wychodzimy z lasu, na drodze pojawia się asfalt. Mijamy zabudowania leśnictwa i krzyż, wkrótce koło kolejnego krzyża dochodzimy do drogi Jaśliska - Komańcza. Skręcamy w lewo i mijamy przystanek autobusowy. Na wzniesieniu po lewej stronie znajduje się cerkiew zbudowana w latach 1850-1853 pod wezwaniem świętego Onufrego - obecnie wykorzystywana jako kościół rzymsko-katolicki (przy cerkwi niewielkie muzeum, w którym przedstawiona jest część XIX-wiecznych dokumentów odnalezionych w 1998 roku na strychu cerkwi).
Czeka nas teraz monotonna i nużąca wędrówka asfaltem przez blisko 4-kilometrową wieś - warto zwrócić uwagę na ciekawe przydrożne krzyże żeliwne. Warto wstapić do jednego z gospodarstw we wsi gdzie srzedają wyśmienite sery kozie (dobrze oznaczone). Po około trzech kilometrach po prawej stronie za szkołą - sklep i bar. Kilkaset metrów dalej, po lewej na niewielkiej skarpie cerkwisko i cmentarz w Wisłoku Górnym. Po kolejnym kilometrze opuszczamy w końcu szosę i skręcamy w prawo, w polną drogę.
Osoby, które chcą uniknąć monotonnej wędrówki szosą przez wieś mogą przejść nad wsią przez Horb - bardzo widokowy, bezleśny grzbiet nad doliną Wisłoka. Ścieżka na Horb zaczyna się powyżej dolnowisłockiej cerkwi i po ponad 3 kilometrach dochodzi do dobrej drogi gruntowej, która w dół w kierunku południowym doprowadza nas do głównej szosy przy dawnych zabudowaniach PGR-u w Czystohorbie. Tu skręcamy w prawo i szosą schodzimy do pierwszych zabudowań Wisłoka, przy których pojawiają się żółte znaki szlaku - tu skręcamy w lewo.
 Szlak prowadzi niecały kilometr, drogą między polami, prawie płasko. Po wejściu do lasu droga staje się stromsza, za nami fragmentaryczne widoki na pasmo Bukowicy i Tokarnię z charakterystyczną wieżą nadajnika. Około 20 minut od wejścia drogi w las kolejne mylne miejsce. Gdy droga skręca łukiem w prawo, szlak ją opuszcza by skręcić w lewo na łatwą do przeoczenia dróżkę.
Po dwudziestu minutach podejścia nikła ścieżka wyprowadza nas na grzbiet. W lesie po prawej trudny do odnalezienia cmentarz choleryczny. Otacza nas piękny bukowy las, jesteśmy na obszarze rezerwatu "źródliska Jasiołki". Dalej szlak prowadzi grzbietem, cały czas pod górę i po kolejnych 45 minutach łączy się ze szlakiem zielonym z Moszczańca i po minucie wyprowadza nas na szczyt Kanasiówki (823 m. n.p.m.), zwanej również Babą. Po lewej stronie (w dole) swoje źródła ma blisko 220 kilometrowy Wisłok, po prawej Jasiołka. Stąd jeszcze kilka minut do granicy państwa i biegnącego nią szlaku niebieskiego.
Żółty szlak z Wisłoka na grzbiet Bukowicy jest w ostatnich latach częstym "bohaterem" notek prasowych oraz reportaży w prasie codziennej. Powodem tego zainteresowania nie są jednak jego niewątpliwe walory turystyczne a niebezpieczeństwo jakie na nim czycha na nieostrożnych turystów i pracowników leśnych. W ciągu kilku ostatnich lat na tym właśnie szlaku znajdowano różnego rodzaju niewybuchy z czasów II-giej wojny światowej. To żelastwo mimo upływu czasu jest nadal śmiertelnym zagrożeniem. Ostatnia spektakularna akcja miała miejsca w lipcu 2012 roku kiedy to na żółtym szlaku natrafiono na miny z czasów II-giej wojny światowej. Miejscowy leśniczy zabezpieczył teren i wezwał patrol saperski. Leśnicy okazali saperom miejsca, w których odkryli miny a po szczegółowym przeszukaniu terenu natrafiono na 5 min przeciwczołgowych i niewybuch pocisku artyleryjskiego kal. 155 mm. Okazało się, że szlak był zaminowany. Pomimo upływu blisko 70 lat od wojny, stanowiło to śmiertelne niebezpieczeństwo dla poruszających się po nim turystów. Leśnikom i saperom udało się usunąć zagrożenie. Nie był to przypadek odosobniony - w ciągu ostatnich lat kilkakrotnie informowano o niewypałach na żółtym szlaku (w 2006 roku wydobyto spod ziemi 28 pocisków artyleryjskich).
Czasy przejścia:
Wola Piotrowa-Przełęcz pod Tokarnią 45min / 30min
Przełęcz pod Tokarnią-Wisłok Wielki (cerkiew) 45min / 1godz
Wisłok Wielki (cerkiew)-Kanasiówka 2godz45min / 2godz / 15min
Punktacja GOT:
Wola Piotrowa-Przełęcz pod Tokarnią 7/4
Przełęcz pod Tokarnią-Wisłok Wielki 6/9
Wisłok Wielki-Kanasiówka 12/8
Warto zobaczyć na trasie szlaku:
Wola Piotrowa, panorama z Tokarni, Wisłok Wielki (cerkiew, muzeum, przydrożne krzyże, cerkwisko, cmentarz)
Wszystkie uwagi kierować proszę na adres bartek@beskid-niski.pl
beskid-niski.pl na Facebooku
|
|
 |
3936
| Xaqheemy (xaqqax28@klerom.in) - 2016-10-14 20:24:58 | | what oxycodone oxycodone narcotic . how to get oxycodone prescribed oxycodone 30 mg immediate release canadian pharmacy oxycodone is oxycodone an opiate or opioid online pain medications roxicodone 20 mg . oxycodone 80 mg for sale buy Oxycodone without prescription 15mg oxy acetaminophen and oxycodone hydrochloride. is roxycodone the same as oxycodone oxycodone allergy symptoms pain meds online legally oxycodone addiction signs . | | | | Dewwrame (dew7wed2@klerom.in) - 2016-10-12 16:22:12 | | buy tramadol overnight online order tramadol tramadol 50mg dosage tramadols for sale. tramadol treatment tetracyline buy tramadol 180 i took 4 tramadol 50mg . tramadol 50mg buy online side effects of tramadol hcl 50 mg . tramal tab ultram prescription buying tramadol online legal tramadol 50 mg abuse tramadol experience tramadol hydrochloride 50 mg | | |
|
