|
|
 |
| |
Szlak zielony Szymbark-Krynica| Kategoria: | pieszy | | Oznaczenie: | zielony |
|
Szlak zielony Szymbark-Magura-Krynica
Szlak znakowany kolorem zielonym
Szymbark-Wysowa
Szymbark-Bielanka-Magura Małastowska
 Bardzo atrakcyjny szlak odkrywający piękno zachodniej części Beskidu Niskiego. Różnorodność zabytków sztuki sakralnej, duża ilość cmentarzy wojennych, ślady istniejącej i nieistniejącej kultury Łemkowskiej oraz niezaprzeczalne walory przyrodnicze, czynią ten zielony szlak jednym z bardziej atrakcyjnych w Beskidzie Niskim. Dosyć gęsta w tym rejonie sieć szlaków turystycznych oraz sporo miejsc noclegowych pozwalają swobodnie odkrywać zachodnią Łemkowszczyznę
Po zwiedzeniu Szymbarku, udajemy się pod drewniany kościół pod wezwaniem św. Wojciecha, gdzie odnajdujemy zielone znaki szlaku, który zaczyna się w miejscowości Stróże, kilkanaście kilometrów od Szymbarku.
Po przejściu mostu na Ropie, po kilkuset metrach schodzimy z głównej drogi, w drogę gruntową, która biegnie w kierunku południowo-wschodnim. Idąc przez otwarty teren, przez łąki (bardzo rzadkie znaki), przechodząc przez mały grzbiet, dochodzimy do szosy prowadzącej do Bielanki. Po około kilometrowym marszu szosą, wzdłuż potoku Bielanka, dochodzimy do przystanku autobusowego w dole wsi Bielanka, przy którym znajduje sie leśniczówka oraz sezonowe pole namiotowe (tutaj spotykamy żółte znaki szlaku z Florynki do Gorlic). Szosa prowadzi na południe do wsi my zaś za leśniczówką wraz ze znakami żółtymi, skręcamy w lewo w las. W tym miejscu należy podjąć decyzję, czy warto iść nadal za znakami zielonymi wygodną, leśną ścieżką, lecz pozbawioną atrakcji i widoków, prowadzącą do schroniska na Magurze czy jednak nie lepiej jednak wybrać uciążliwy dla piechura marsz asfaltem ale przez bogate w atrakcje wsie Bielanka, Leszczyny, Nowicę i Przysłup (ten warian patrz niżej kursywą).
Wybierając wariant "leśny", szlakowy, po 30 minutach marszu bukowym lasem wraz ze znakami żółtymi dochodzimy do przełęczy Żdżar, tutaj znaki żółte odchodzą na północny-wschód do Gorlic a my zaczynamy podejście na Sołtysią Górę. Droga z początku wygodna, szeroka, jednak po chwili szlak skręca w lewo, pozostawiając drogę, która schodzi wzdłuż stoku, w dół. Po minięciu szczytu Sołtysiej Góry (oczywiście bez widoków), rozpoczynamy podejście pod wielokilometrowy grzbiet Magury Małastowskiej. Ta wędrówka jest nieuciążliwa ale niestety monotonna. W okolicach kulminacji Wierchu, który przed wojną był bezleśny, istniał kiedyś przysiółek wsi Nowica (6 gospodarstw). Po blisko 3-godzinnym marszu osiągamy prawie niewyczuwalną kulminację grzbietu Magury Małastowskiej. Po prawej stronie, w odległosci około 20 metrów od szlaku znajduje sie cmentarz wojenny nr 58 (w lecie, przy bujnej zieleni, jest duże prawdopodobieństwo, ze nie zostanie zauważony). Wędrówka szlakiem cmentarnym do cmentarza nr 58 i dalej do cmentarza nr 59 pozwala ominąć schronisko na Magurze i skrócić drogę do wsi Przysłup. Jednak nadal wędrując szlakiem zielonym, po kilku minutach dochodzimy do szlaku niebieskiego z Gorlic do Bartnego
. Po lewej stronie mijamy stację przekaźnikową oraz górną stacje wyciągu narciarskiego (tutaj jest jedno z nielicznych miejsc widokowych na tym odcinku szlaku - widok w kierunku północno-wschodnim). Po 20 minutach marszu nową, szeroka drogą dochodzimy do schroniska PTTK na Magurze Małastowskiej.
Wersja odcinka Bielanka - Magura bez szlaku przez Leszczyny i Nowicę
Ten wariant szlaku jest dla osób, które nie chcą przemykać po lasach ale chcą zobaczyć coś interesującego kosztem wędrówki po asfalcie. W tym przypadku, na swojej drodze mamy 4 zamieszkałe wsie łemkowskie z cerkwią w każdej z nich, cmentarze, stare chyże oraz mnóstwo ciekawych ludzi.
Mijając leśniczówkę nie skręcamy w lewo z zielonym szlakiem tylko nadal wędrujemy szosą ku pierwszym zabudowaniom Bielanki. Ta duża, łemkowska wieś warta jest dłuższego postoju, tutaj możemy odwiedzić drewnianą cerkiew p.w. Opieki Bogarodzicy użytkowaną przez wiernych trzech wyznań, muzeum rzemiosła łemkowskiego, cmentarz parafialny. Bielanka jest również miejscem zamieszkania kilku interesujących postaci, mieszka tu min. Pawło Stefanowski - poeta, etnograf, działacz społeczny, Stefan Hładyk - obecny prezes Stowarzyszenia Łemków czy Jarosław Trochanowski - od ponad 30 lat pełniący funkcję kierownika ludowego zespołu "Łemkowyna". Po minięciu Bielanki, na skrzyżowaniu dróg skręcamy w lewo w stronę Leszczyn (droga w prawo prowadzi do odległego o 1,5 km Łosia). Po około 4 kilometrach marszu, w Leszczynach, przy cerkwi p.w. św. Łukasza Ewangelisty, skręcamy w lewo w starą drogę, opuszczając szosę prowadząca do Kunkowej i Uścia.
Po kolejnych 4 kilometrach marszu, wielokrotnie przechodząc potok w bród, dochodzimy do pierwszych zabudowań Nowicy, z której pochodził znany poeta Bohdan Ihor Antonycz
(do oglądnięcia pomnik). We wsi zachowała się ciekawa cerkiew p.w. św. Paraskewy oraz sporo tradycyjnych chyż. Nowica zawsze słynęła z wyrobu drewnianych łyżek i rzemiosło to jest ciągle w tej wsi żywe.. Bezpośrednio za Nowicą rozpoczynają się zabudowania Przysłupia (tutaj też ciekawe zabudowania wiejskie, cerkiew p.w św. Michała Archanioła, stary cmentarz oraz liczne krzyże i kaplice przydrożne). Po minięciu wsi napotykamy schodzące z odległego o 25 minut marszu schroniska, znaki zielone. Idąc w górę szosy bądź dochodzimy do schroniska by później tą sama drogą wrócić, bądź skręcamy w prawo w kierunku Smerekowca
Czasy przejścia:
Szymbark-Bielanka 1godz15min / 1godz15min
Bielanka-Magura Małastowska 4godz30min / 4godz
Punktacja GOT:
Szymbark-Bielanka 5/4
Bielanka-Magura Małastowska 13/9
Warto zobaczyć na trasie szlaku:
Szymbark, Bielanka,
Warto zboczyć ze szlaku aby zobaczyć:
Leszczyny, Nowica, Przysłup, Przełęcz Małastowska,
Magura Małastowska-Krynica
Magura Małastowska-Smerekowiec-Kozie Żebro-Wysowa-Ostry Wierch-Lackowa-Huzary-Krynica
 Ścieżką od schroniska PTTK na Magurze Małastowskiej, schodzimy w kierunku południowym z grzbietu Magury, znakom zielonym cały czas towarzyszą żółte znaki szlaku z Magury do Uścia
. Po 5 minutach marszu, po przekroczeniu strumienia, nasza ścieżka od schroniska łączy się z niedawno wyremontowaną drogą z Przełęczy Małastowskiej (kiedyś, przez miejscowych zwaną Maziarski Put, prawdopodobnie była to szlak wykorzystywany przez maziarzy z Łosia). Idąc kawałek drogą asfaltową dochodzimy do parkingu leśnego. Tutaj z prawej strony dochodzą biało-czarne znaki szlaku cmentarnego prowadzącego na ukryte w lesie cmentarze nr 58 i 59 - dla osób wędrujących zielonym szlakiem a chących ominąć Schronisko PTTK, szlak cmentarny jest dogodnym skrótem. Tutaj opuszczamy drogę asfaltową, udając się za znakami w lewo. Po przejściu przez las i wyjściu na łąki nad Przysłupiem, pod lasem znaki zielone skręcaja w lewo pozostawiając widokowy, żółty szlak w kierunku Uścia przez Oderne.  Po krótkiej wędrówce przez las dochodzimy na skraj łąk nad Smerekowcem - stąd ciekawy widok na południe (Skałka, Kozie Żebro, Jaworzynka, Lackowa, Rotunda). Szlak nie prowadzi niestety przez centrum wsi tylko jej skrajem - warto podejść do wsi by zobaczyć XIX-wieczną, murowaną cerkiew p.w. św. Michała Archanioła oraz cmentarz wojenny nr 56 zaprojektowany przez Jurkovica
Po przejściu drogi podchodzimy na kopułę Bannego, z którego schodzimy do wsi Skwirtne. Tutaj mijamy ciekawą drewnianą cerkiew przy której znajduje sie stary, łemkowski cmentarz. Za cerkwią skręcamy w lewo i polną drogą wspinamy się na grzbiet Skałki (ostatni odcinek w lesie stromy). Po osiągnięciu grzbietu docieramy do zalesionego szczytu Skałki. Ze szczytu przez las schodzimy na małą przełęcz, na której spotykamy czerwony, Główny Szlak Beskidzki
. Stąd oba szlaki prowadzą na płaski i zalesiony szczyt Koziego Żebra. Ze szczytu dosyć strome zejście, zniszczoną zwózką drewna ścieżką. Po 45 minutach schodzenia dochodzimy do pierwszych zabudowań Wysowej - Ośrodka Wypoczynkowego "Zacisze", stąd po 45 minutach marszu asfaltową szosą docieramy do centrum wsi w pobliżu cerkwi.
W Wysowej szlak zielony krzyżuje się z niebieskim granicznym. Po przecięciu głównej drogi, kierujemy się wygodną ścieżką w kierunku południowo-zachodnim. Po 20 minutach w lewo odbija wyraźna, oznaczona ścieżka do Sanktuarium Łemkowszczyzny na św. Górze Jawor (warto zobaczyć). Maszerując przez las docieramy do granicy, do przejścia granicznego (możliwość zejścia żółtym szlakiem do słowackiej wsi Cigelka). Z początku idziemy na zachód granicą wraz ze słowackim, czerwonym szlakiem, jednak po chwili szlaki się rozdzielają, zielony zaczyna trawersować grzbiet od północy aż do węzłą z żółtym szlakiem z Ropek pod Ostrym Wierchem. Pod, gdyż zielony szlak omija szczyt, na który prowadzi, żółty szlak (na szczycie i tak brak widoków).
Teraz już wzdłuż granicy, zielony szlak ostro schodzi ze szczytu Ostrego Wierchu w kierunku Przełęczy Pułaskiego (po drodze bardzo ciekawe widoki w kierunku północno-zachodnim na dolinę Białej oraz oddalone pasmo Jaworzyny Krynickiej). Jeszcze przed przełęczą odchodzi w prawo nieznakowana ścieżka do uroczej i pustej doliny dawnej wsi Bieliczna z samotną, odnowioną w 1985 roku murowaną cerkwią. Rozpoczynamy wzdłuż granicy bardzo ostre podejście na najwyższy szczyt polskiej części Beskidu Niskiego - Lackową. Podejście jak na Beskid Niski jest bardzo uciążliwe ale i tak dużo łatwiejsze niż od strony Mochnaczki.
Z polan podszczytowych Lackowej ciekawe widoki w kierunku północnym. Osiągnięcie wierzchołka nie rekompensują nam rozległe widoki, szczyt jest niestety zarośnięty. Rozpoczynamy zejście z Lackowej...zejście? tu trzeba się wykazać nie lada umiejętnościami by się nie zsunąć.
Podejście na Lackową od strony Mochnaczki jest najbardziej stromym odcinkiem szlaku w całym Beskidzie Niskim. Średnie nachylenie wynosi około 30 stopni a miejscami dochodzi nawet do 45 stopni.
Częstym obrazkiem są turyści, którzy na czworakach "zaliczają" podejście na Lackową. Jeśli nie interesuje nas taka wędrówka to lepiej obejść Lackową przez Izby i Bieliczną - jest to szlak łatwiejszy i dużo ciekawszy (w Izbach i Bielicznej cerkwie, kaplice, cmentarze). Po szczęśliwym "zsunięciu" się na przełęcz Beskid (stąd ścieżka do Izb), powoli przez las podchodzimy na Czerteż i Dzielec. Dzielec jest bardzo dobrym punktem widokowym, jego bezleśna kopuła pozwala na podziwianie bardzo szerokiej panoramy. Tutaj opuszczamy granicę (zaraz za granicą możemy zejść nieznakowaną ścieżką do Tylicza) i łagodnie poprzez rozległe łąki schodzimy do asfaltowej drogi Mochnaczka-Tylicz.
Minąwszy mostek na Mochnaczce, rozpoczynamy leśne podejście na Huzary (z początku ostro, później już coraz łagodniej). Przed szczytem napotykamy czarny szlak z Tylicza, wraz z którym po 15 minutach osiągamy szczyt. Tutaj spotykamy jeszcze znaki czerwone Głównego Szlaku Beskidzkiego
oraz żółte znaki szlaku okrążającego Krynicę. Z Huzarów do Krynicy możemy zejść zarówno zielonym jak i żółtym i czerwonym szlakiem. P 40 minutach jesteśmy na deptaku w Krynicy...i wzbudzamy ciekawość naszymi oblepionymi błotem butami i wyładowanym plecakiem.
Czasy przejścia:Magura Małastowska-Smerekowiec 1godz30min / 2godz15min
Smerekowiec-Kozie Żebro 2godz45min / 2godz15min
Kozie Żebro-Wysowa 2godz30min / 2godz30min
Wysowa-Ostry Wierch 2godz / 1godz45min
Ostry Wierch-Lackowa 1godz / 1godz
Lackowa-Dzielec 1godz30min / 2godz15min
Dzielec-Mochnaczka Niżna 30min / 45min
Mochnaczka Niżna-Huzary 1godz / 45min
Huzary-Krynica 1godz / 1godz20min
Punktacja GOT:Magura Małastowska-Smerekowiec 6/10
Smerekowiec-Kozie Żebro 12/8
Kozie Żebro-Wysowa 5/8
Wysowa-Ostry Wierch 10/6
Ostry Wierch-Lackowa 6/5
Lackowa-Dzielec 7/9
Dzielec-Mochnaczka Niżna 4/6
Mochnaczka Niżna-Huzary 6/3
Huzary-Krynica 3/6
Warto zobaczyć na trasie szlaku:
Smerekowiec, Skwirtne, Wysowa, Sanktuarium na Górze Jawor
Warto zboczyć ze szlaku aby zobaczyć:
Kwiatoń, Regetów, Hańczowa, Blechnarka, Bieliczna, Mochnaczka Niżna, Tylicz
Wszystkie uwagi kierować proszę na adres bartek@beskid-niski.pl
beskid-niski.pl na Facebooku
|
|
 |
4148
Nie ma jeszcze żadnych komentarzy.
|
