Konieczna (opis + foto)

Kiedy w 1914 w pobliżu Koniecznej utrwaliła się linia frontu, we wsi stacjonowało wojsko austriackie. Koło naszej chyży była kuchnia a w naszej chyży zamieszkał wojskowy lekarz. Całymi dniami do naszej chyży zwozili chorych i rannych żołnierzy, jednak niechętnie przyjmował zwyczajnie chorych gdyż większość z nich uznawał za symulantów i w większości miał rację. W wigilię ustawili sobie za chyżą choinkę i zebrali się wokół niej śpiewając swoje kolędy jednak jeszcze tej nocy dostali rozkaz wycofania się ze wsi ze względu na przesunięcie się linii frontu, który przebiegał teraz przez wieś. Rano nie było już wojska we wsi - przenieśli się na skraj nadgranicznego lasu od strony Ondavki i Becherowa. Wojska rosyjskie okopały się na wzgórzach po drugiej stronie wsi - od strony Lipnej. Wieś pozostała na ziemi niczyjej pomiędzy dwoma okopanymi w okolicznych lasach armiami tak jak jest żeliwo pomiędzy młotem a kowadłem. Najgorsza sytuacja była w górnej części wsi, gdzie obie armie były bardzo blisko o siebie. Nasza chyża była zaledwie 800 metrów od Dujawy - czwarta od góry - naprzeciwko naszej wsi była droga do Radocyny, a do granicy mieliśmy zaledwie kilkaset metrów.
W pierwszy dzień było cicho, nie strzelali ani z jednej ani z drugiej strony, ale wieczorem do naszej chyży zaszło 13 żołnierzy austriackich ze zwiadu, którzy zamieszkali u nas przez pewien czas tworząc feldawachę - wysuniętą placókę polową. Zainstalowali u nas telefon i kapral, który nimi dowodził często dzwonił za Dujawę, za linię frontu. Cały czas pełnili wartę wokół domu rozglądając się na wszystkie strony. Skład wartowników zmieniał się co 24 godziny.
I tak nastał rok 1915. Żołnierze ci obchodzili się z nami bardzo dobrze - mama dawała im mleka a oni przynosili nam swoje wojskowe jedzenie (…) Z początku we wsi było cicho ale w końcu z obu stanowisk zaczęły padać pojedyncze strzały. A potem karabiny maszynowe a potem jeszcze artyleria. Koło naszej chyży spadły trzy pociski. Nocą wypuszczane też rakiety oświetlające, które powodowały, że we wsi było jasno jak w dzień.
Wkrótce wojsko zajęło naszą chyżę przy okazji nas z niej wyganiając. Odtransportowano nas pod osłoną wojska aż za Dujawę. Potem zawieziono nas aż do Becherova. Wypuszczono nas lecz nie pozwolono nam wrócić do Koniecznej gdyż tam szykowała się wielka bitwa.
(...)Kiedy po wielu tygodniach udało nam się przed Wielkanocą powrócić do Koniecznej zobaczyliśmy smutny widok. 8 chyż było doszczętnie spalonych (nasza na szczęście stała), wszędzie pełno sprzętu wojskowego, na polach nad wsią porozrywane szczątki żołnierzy. Do chyży nas wpuszczono, ale mimo że dom się zachował to w środku była zniszczona i nic w niej nie było, zdecydowaliśmy się pójść do rodziny. Po krótkim czasie wróciliśmy do naszego domu (...)

Tryb pełnoekranowy - niebieski button na panoramie (koniecznie !),
SHIFT - przybliżenie, CTRL - oddalenie

Tryb pełnoekranowy - niebieski button na panoramie (koniecznie !),
SHIFT - przybliżenie, CTRL - oddalenie

Liczba zdjęć: 35 Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna Konieczna