Sercu bliski Beskid Niski

Zapraszam na Festiwal Huculski im. Stanisława Vincenza

http://www.artica.org.pl/aktualnosci.html

byłam w sobotę na spektaklu teatralno-filmowym i koncercie Czeremosza - warto było choćby dlatego, by zobaczyć, jak Roman Kumłyk gra na skrzypcach trzymanych w odwrotną stronę. Niesamowite
no tylko organizatorzy nie przewidzieli chyba, że koncert będzie się cieszył takim powodzeniem, bo nie mogli nadążyć z donoszeniem krzeseł
tak czy inaczej całkiem przyzwoita inicjatywa

Byłem też na Dniach Huculskich. Niestety nie mogłem byc na koncercie. Mam jednak pytanie. Organizatorzy pisali, że występ kapeli Kumłyka w Krakowie jest (lub może być) jego ostatnim.
Wiadomo, że każdy występ może być tym ostatnim, gdyż nie wiemy kiedy zejdziemy z tego świata, ale to inna pieśń.
Czy wiecie o co tu chodzi ?

_________________
od halnego
....niech cię zawsze na szlak trafi !!!

Niestety nie potrafię odpowiedzieć czy krakowski występ kapeli Kumłyka był ostatnim.
W czasie Dni Huculskich skoncentrowałem się raczej na panelu pokazujacym tradycję
i współczesność Hucułów, Bojków i Łemków.
Wygłoszono wiele referatów.
Wspomnę może wystąpienie prof. Jerzego Czajkowskiego (Muzeum Budownictwa Ludowego
w Sanoku) pt. “ Czy Wołosi to Włosi?” czy ciekawe wystąpienie dr Urszuli Janickiej “ Świat niesamowity – demonologia Hucułów”
Generalnie opracowane tematy tyczyły antropologi kulturowej.

Przyznam, że najbardziej zachwyciłem sie wystapieniem prof. Ihora Macijewskiego z Petersburga – muzykologa, również kompozytora który jest najbardziej biegły jeśli chodzi o kulturę Hucułów.
Niestety prelekcja pt. “Huculskie trąby” po 3 godzinach został przerwany gdy profesor co dopiero się rozkręcił....
Chciałbym (a była ku temu okazja) usłyszeć “na żywo” dźwięk trembity.
Wykonanie tego instrumentu czy gra na nim dotyka niemalże transcendencji...bo jak można zrozumieć autentyczny fakt gdy mieszkanka huculskiej połoniny usłyszawszy głos trembity zasmucona oznajmia, że zmarła zamieszkała na tych terenach osoba (personalnie)

Dni Huculskie to równiez panele o architekturze czy turystyce ( tereny modne głównie wsród społecznosci akademickiej).

Byłem również na wystawie poświęconej Stanisławowi Vincenzowi – kolekcja prywatnych fotografii no i opisy autora.

Prywatnie chciałbym kiedyś przy okazji odwiedzenia grobów: Lema, Mickiewicza czy Wiesława Dymnego odnaleźć miejsce spoczynku właśnie autora “Na wysokiej połoninie”