Oto co możemy przeczytać w interaktywnym przewodniku "Największe atrakcje turystyczne Polski" - specjalnej edycji wydawnictwa Pascal dla Klubu Świata Książki:
Kwiatoń to dawna łemkowska wioska leżąca w dolnym odcinku doliny rzeki Zdyni, słynąca z XVII-wiecznej greckokatolickiej cerkwi św. Paraskewii, należącej bez wątpienia do najcenniejszych obiektów drewnianej architektury Łemkowszczyzny. Wieś lokowano w XIV w., w czasie akcji kolonizacyjnej prowadzonej przez ród Gładyszów z Szymbarku, początkowo na prawie magdeburskim, a w 1528 r. na prawie wołoskim.
Dawna filialna cerkiew w dalszym ciągu nosi wezwanie świętej Paraskewii, ale dziś pełni funkcję świątyni ekumenicznej, służącej wspólnocie prawosławnej, będącej zarazem świątynią pomocniczą parafii rzymskokatolickiej w Uściu Gorlickim. W 1967 r. i na początku lat 90. XX w. kopulasta cerkiew przeszła gruntowny remont. Świątynia wznosi się na wydłużonym planie złożonym z trzech czworoboków prezbiterium, nawy i babińca (w przyziemiu wieży). Uważana za jedną z najpiękniejszych w Polsce, jest budowlą drewnianą i zrębową, z wieżą izbicową z 1743 r. Każda z jej części jest przykryta odrębnym dachem. Do cerkwi prowadzi drewniana bramka, na której widnieje krzyż z dwoma poprzeczkami i półksiężycem. Szczególnym elementem, którego na próżno szukać w innych tego typu obiektach, są malowane farbą ciesielskie znaki montażowe na belkach konstrukcji wieży. Całość jest obita gontem – jedynie część izbicy przykryto pionowym szalunkiem.
Wewnątrz zachwyca XVIII-wieczna polichromia i ikonostas z 1904 r., zgodnie z tradycją – bariera między strefą sacrum i profanum, oddzielająca część ołtarzową od nawy. W środkowej osi są carskie wrota – główne drzwi ikonostasu, dostępne tylko dla kapłana. Ponad nimi umieszczano – zgodnie z tradycją – przedstawienie Ostatniej Wieczerzy. Po bokach widać węższe wrota diakońskie, które mogą być wykorzystywane przez diakonów wspomagających kapłana odprawiającego nabożeństwo.
W partii przyziemia widać cokoły, ponad którymi umieszczano najważniejsze ikony, wśród których musiały się znaleźć wizerunki patrona cerkwi oraz Pantokratora. Ponad carskimi wrotami dominuje pas ikon zwany Deesis, przedstawiający Chrystusa z apostołami. Powyżej widać rząd małych ikon przedstawiających święta roku kościelnego, tzw. prazdniki. Ponad nimi widać ikony z wyobrażeniami proroków i patriarchów. Wyposażenie cerkwi z XVIII i XIX w. zachowało się w niemal kompletnym stanie, co stawia ją w czołówce najpiękniejszych i najcenniejszych prawosławnych świątyń w Polsce.
oczywiście obok tekstu umieszczony jest link
www.beskid-niski.pl