KONSTYTUCJA
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Tekst uchwalony w dniu 2 kwietnia 1997 r. przez Zgromadzenie Narodowe.
Rozdz. II, Art. 35.
1. Rzeczpospolita Polska zapewnia obywatelom polskim należącym do mniejszości narodowych i etnicznych wolność zachowania i rozwoju własnego języka, zachowania obyczajów i tradycji oraz rozwoju własnej kultury.
2. Mniejszości narodowe i etniczne mają prawo do tworzenia własnych instytucji edukacyjnych, kulturalnych i instytucji służących ochronie tożsamości religijnej oraz do uczestnictwa w rozstrzyganiu spraw dotyczących ich tożsamości kulturowej.
http://www.sejm.gov.pl/prawo/konst/polski/kon1.htm
Dz.U. z 2005 r. Nr 17, poz. 141
U S T A W A z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym
Rozdział 2
Używanie języka mniejszości
Art. 12.
1. Dodatkowe tradycyjne nazwy w języku mniejszości mogą być używane obok:
1) urzędowych nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych,
2) nazw ulic
- ustalonych w języku polskim na podstawie odrębnych przepisów.
2. Dodatkowe nazwy, o których mowa w ust. 1, mogą być używane jedynie na
obszarze gmin wpisanych do, prowadzonego przez ministra właściwego do spraw
wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych Rejestru gmin, na
których obszarze używane są nazwy w języku mniejszości, zwanego dalej
"Rejestrem gmin". Wpisu do Rejestru gmin dokonuje minister właściwy do spraw
wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych na wniosek rady
gminy, na której obszarze nazwy te mają być używane, z zastrzeżeniem ust. 7 i
art. 13 ust. 1-7.
3. Dodatkowe nazwy, o których mowa w ust. 1, nie mogą nawiązywać do nazw z
okresu 1933-1945, nadanych przez władze Trzeciej Rzeszy Niemieckiej lub
Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.
4. Dodatkowe nazwy, o których mowa w ust. 1, mogą być wprowadzone na terenie
całej gminy lub w poszczególnych miejscowościach.
5. Dodatkowe nazwy, o których mowa w ust. 1, umieszczane są po nazwie w języku
polskim i nie mogą być stosowane samodzielnie.
6. Ustalenie dodatkowej nazwy w języku mniejszości następuje zgodnie z zasadami
pisowni tego języka.
7. Dodatkowa nazwa miejscowości lub obiektu fizjograficznego w języku
mniejszości może być ustalona na wniosek rady gminy, jeżeli:
1) liczba mieszkańców gminy należących do mniejszości jest nie mniejsza niż
20% ogólnej liczby mieszkańców tej gminy, lub, w przypadku miejscowości
zamieszkanej, za ustaleniem dodatkowej nazwy miejscowości w języku
mniejszości opowiedziała się w konsultacjach, przeprowadzonych w trybie
określonym w art. 5a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 191, z późn. zm.)[1], ponad połowa
mieszkańców tej miejscowości biorących udział w konsultacjach;
2) wniosek rady gminy uzyskał pozytywną opinię Komisji Nazw Miejscowości i
Obiektów Fizjograficznych, utworzonej na podstawie ustawy z dnia 29
sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów
fizjograficznych (Dz.U. Nr 166, poz. 1612).
8. Do ustalania dodatkowych nazw ulic w języku mniejszości zastosowanie mają
przepisy ustawy, o której mowa w ust. 7 pkt 1.
http://ks.sejm.gov.pl/proc4/ustawy/223_u.htm